гӱжлымӧ

гӱжлымӧ

1. прич. от гӱжлаш

2. в знач. сущ. шум, гул

Кӱсле йӱкыштӧ кугу чодыра гӱжлымӧ, эҥер шурген йогымо шокта. [/i]К. Васин.[/i] В звуках гусель слышится шум большого леса, журчание речки.